Ulam mula sa Impyerno

Umaalingasaw na naman ang hangin
Nakasusulasok ang usok na maitim
Na bumabalot sa sangkap na inilihim
Niluto ng ilan, at ngayon ay inihahain.

Pilit ipinalulunok kahit na amoy panis
Dahil sa mga patak ng laway at pawis
Isinawsaw pa sa singit ng putang chino
Kinawkaw at hinalo ng mga demonyo.

“Wag kang makialam”! Sigaw si Hudas
“Asan ang padulas?” anas ni Satanas,
Hinihintay na daw doon sa kastilyo
Ng duwendeng ganid at napakalilo.

Ngunit ang mga usapan dili’t lumabas
Dahil sa batang inagawan ng perlas
At sa kanyang biglaang pagkabulalas
Nagulat si Hudas, tumakbong palabas.

Ang ibang alipores hindi basta natinag
Ng ipatawag ng lupong nag-uungkat
Tikom ang bibig, walang pag-iimpit
Hindi naman pipi, ayaw lang maipit.

Saan kaya patutungo ang ulam na ire?
Sa tunog pa lamang animo’y isang tae
At sa baho, nagpaparang, aba, bulos
Mula sa puwet na makatlong itinulos.

Ang masaklap, pilit na ipinalulunok
Iyan ang utos mula doon sa tuktok
Takpan na lang ang ilong sa pagsubo
Huwag hihinga, baka sumabog ang ulo.

Ang hindi makatiis, pwedeng sumuka
Iipunin nila at muling ipang-titimpla
Sa susunod na magharap sa impyerno
Si Hudas at Satanas, para sa bagong luto.