Bubwit, Bubwit

Bubwit, Bubwit, turuan mo kaming tanan
Kung paano tatagal sa mga hirap ng buhay.
Sa tirang pagkain, langit sa kaligayahan
Patalon-talon, upang mga bitag maiwasan.

Pasinghot-singhot ka, hangin’y nilalasap
Panganib na dala, wari mo’y nalalanghap
Mga matang malilikot, sa yabag kikislot
Tatakbo sa lungga na bahag pa ang buntot.

Ang iyong kahinaan, siya mong sandigan
Sa munting panganib, tatakbo sa batalan
Hindi kailangang ilabas ang katapangan
Na maaaring kumitil sa iyong kadagaan

Hindi gaya ng taong wala namang pangil
Bakit sobrang tapang, laging nakaangil
Kikitil ng buhay sa kakaunting pagsangil
Walang alinlangan, basta’t makasisingil.

Sa iyong pagkutib nais mo lang mabuhay
Kaakibat ay takot sa tatamang kalaykay
Nais mo mang simple lang ‘yong buhay
Hindi pwede Bubwit, kundi ika’y kikisay.

Ibahagi mo sa amin ang pagiging matibay
Paglusong sa panganib ng abang buhay.
Pagiging maingat sa mga paligid ng hirap
Pagiging masaya sa kaunting pagngatngat.