Hala(nga)lan Sa Aming Bayan

Saan aabot ang pangambang tunay?
Sa nangyayari sa ating kapaligiran
Halalang tugma’y mandi’y naparam
Batuhan ng baho ay isang paligsahan.

Bilang sa daliri, mga may katinuan
Na dalhin ang bayan sa katiwasayan
Nauuna palagi pansariling kapakanan
Kahit na isang-laksa ang matapakan

Gagawin ang lahat ng mga kahibangan
Nariyang mamigay ng mga kaperahan
Saka na babawiin, sa tapos ng halahan
Kapag nakaupo na sa hatol ng bayan.

Pader sa lansangan animo’y pisarang
Salasalabat ang titik ng mga pangalan
Na pilit ikinikintal sa tanang kaisipan
Kahit na pumangit, ating kapaligiran.

Ang mga puno’y nagparang sampayan
Sa dami ng sabit na animo’y basahan
Mukha’t pangalan ng mga hunghang
Tinabunan na ang luntiang kadahunan

Sa tala-pihitan, nagkalat ang mga balita
Sa maraming dako, nangamatay ang iba
Pinatatahimik ng mga partidong kasira
Hinahatulan, masiguro lang ang pasya.

O Taong bayan! Imulat ang mga mata
Huwag ng padala sa pangakong tutsada
Pakapiliin, pakanimiing pitong beses
Gamitin ang isip, wag masilaw sa bienes.